Thursday, March 7, 2013

Een Koreaanse ervaring rijker.

"Ik zou het tof vinden mocht je mee gaan."
Hmm, waar had ik dat nog al eens gehoord?
En even later: "Alle vrouwen gaan mee hoor."
Tjah, kan daar eens tegenop...

Vrijdagmorgen - de start van een driedaags weekend, wegens March 1st Movement.
Vrije dagen zijn zeldzaam en zo verleidelijk om uit te slapen; we vertrekken dan ook pas tegen elven, tegen beter weten in. 
Na drie uur staat er een beschamende 60 kilometer op de teller waarbij we de laatste 45 minuten tergend langzaam over 10 kilometer doen.
Bumper aan bumper staan we, centimeter na centimeter rolt ons stalen ros zich vooruit, we zien de minuten wegtikken op het dashboard, ver van evenredig met de meters die we nog moeten, maar meer dan evenredig met onze toiletdrang. Nog nooit zo snel parkeren we de auto en lopen we naar de amenities. Zoals de ajoshi's en ajuma's zich op de metro wurmen en daarbij niemand ontzien; zo storm ik door de rij wachtenden om uiteindelijk 2 volle minuten ... (ge weet wel). Deugd dat dat deed.
De stopwatch klokt net geen acht uren af wanneer we arriveren in eengodvergetengat Gangjin. Onze reeds pijnlijke benen vouwen we nogmaals dubbel in een "bekend seafood delicatessen restaurant" (dixit Maarten zijn Koreaanse fietsmaten). Met zijn allen gezellig rond de tafel, dat vinden ze hier fantastisch Het enige wat voor mij in de beurt van een delicatesse komt is de verwarmde vloer, die langzaam maar zeker mijn stijve spieren laat ontspannen. Mijn maag daarentegen krampt ineen bij de aanblik van het volgende:





Maarten lacht en zegt "Nu weet je wat ik zo vaak mee maak." Mijn bewondering voor hem groeit pijlsnel.
Open boek dat ik ben, wordt er voor mij soep en rijst gevraagd. "Dat serveren we op het einde van de maaltijd." Mijn gezicht moet in een nog erbarmelijkere staat als mijn maag geweest zijn, want onze tafelgenoten dringen aan bij de serveerster, die prompt opdraaft met mijn redding.

Het motel had ook zijn charmes. Kijk maar mee.

 









Ja je maakt hier wel eens iets mee. Soms zelfs, waan ik me even terug in India!

Maar het allerbelangrijkste: Maarten rijdt op zaterdag een super race! 2u19 over 80 kilometer en 4 heuvels. Joehoe!






PS: Op de terugreis doen we er 5.5 uur over :) En laten we onze vrienden die ons zo hard uitlachten in het doorgaan, een poepje ruiken: zij staan na 7 uur nog steeds in de file, als wij ons reeds te goed doen aan een goede Koreaanse bbq (aan tafel, op stoelen!) ...



No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...