Just wanted to tell you guys it worked ... I walked along the rows of fabric. With my hands on my back. Not even touching, mind you! Talking about self-restraint!
I met Terri at our usual subway stop, and from there we continued our journey. We talked. Like non-stop. From 10 o'clock til 5. Unbelievable! We had to pay attention to the stops, trying to read the Korean signs and listen to the announcements, not easy while chatting, I can tell you that.
Nice sun, excellent temperature, blossoms everywhere. Spring has definitely arrived in South Korea. And as usual: one week you have to wear your thickest winter jacket, the next week you don't need a jacket at all.
So there I was .. only looking. Obviously Terri thought I was ill. Like, seriously ill ... After two hours we wanted to have lunch, on a little bench outdoors. Though the owner said : 'follow' and made us have our lunch in their office. And there it was, just waiting for me:
But it looked like it wasn't for sale. Terri convinced me to just ask. And you got to love the Korean people: I just pointed out the fabric, said 'please' with my puppy eyes, she tilted her head a little and said 'okay'. Never mind she didn't speak English, never mind my Korean being stuck at a (very very very) beginners level. We spoke a common Fabric Language. And of course I had a bunch of Korean won in my pocket. That might have helped too. Never mind we have to live off bread and water during the next days ;)
And look at this: pure sentiment. To be honest: I don't even like it and have no clue what to do with it.
I am telling you: women and fabrics. No brain involved between them! And obviously no self-restraint either.
Lunch for the gluten free pals. GF pretzels, mini cupcakes and Korean pears. |
Spending money. |
Our coffee place. Not on the picture: the big road full of cars in front of it. And the gas station next to it. |
Wauw, mooie stofkes. Seoul...ja, ja dat ze daar ook zo'n mooie dinges hebben. Ik heb je blog al een paar weken gevolgd en nu zet ik dus maar ineens bij de volgers. Wens je nog veel plezier ginder ver.
ReplyDeletegr ria
Dankjewel!
DeleteSuperleuk stofje!! dat bovenste! Benieuwd wat je ermee gaat maken!
ReplyDeleteEn ik heb 2 keer 2 yard. Dus misschien geef ik er wel eentje weg ...
DeleteHoi Joke,
ReplyDeleteVia emma en mona kom ik bij je blog terecht, super leuk en wat een mooie foto's.
Hoe komen jullie erbij om in korea te gaan wonen, vanwege werk? zo te zien vermaken jullie je er prima. Ik ga je zeker volgen geweldig om je kleurige foto's te zien!
Wij hebben elkaar ontmoet in India: ik was de hippie vrijwilligster - vroedvrouw die rondtrok, hij was de serieuze werkmens uitgezonden door een bedrijf in Belgie. En voila, lang verhaal kort: nu wonen we voor zijn werk hier. Leuk hoor, maar niet altijd even makkelijk :) Dankjewel voor het commentaar op de foto's.
DeleteDat bovenste stofje heb ik gisteren via Etsy besteld. Mooi he!
ReplyDeleteDat het niet altijd makkelijk is kan ik me voorstellen (ikzelf heb nogal lastvan heimwee) Maar kan daardoor wel erg genieten van verhalen en mooie foto's van andere mensen die wel die stap durven te maken.
ReplyDeleteEn zo'n blog is natuurlijke enleuke manier om contact te houden met het thuis front.
Veel plezier en sterkte voor de moeilijke tijden.
Hey Joke,
ReplyDeletemoest hier nog een beetje bijlezen, was even geleden.
Wat leuk dat je dat ruimtemannekes stofje gevonden hebt!
En hoe zit het met je eerste rokje?
Nu de zon begint te schijnen ... ;-)
Leen
X
Ik ben in de afgelopen twee weken nog geen dag thuis geweest! Het boek ligt dus braaf op me te wachten...
Delete