Trots toonde ik het thuis aan de hubby.
Die wees me er subtiel op dat die Japanse kindjes wel heel Chinees leken.
Hoe dom van mij. Zeker als de stof dan nog es 'Chinese kids' heet, van Michael Miller.
Hmm, ergens een lief Chinees kindje?
 |
| Handige 'diced tomatoes' blikken, steeds in de buurt om mijn patroontjes te fixeren. Stoel stond bij het vuil. Grondig ontsmet en nu in de naaikamer. Gek wat die Koreanen buiten gooien. |
Maar het stofje blijft toch wel mooi!
ReplyDelete? Die stoel stond bij het vuil? Keileuk!!!
ReplyDeleteEn dat stofje blijft schattig. Je kan daar zeker iets mee maken!
Oo die stoel, zalige vondst! Geen minichineesjes in de buurt hier, maar misschien kan je er een kussen/dekentje van maken voor in je stoel? Het matcht wel, vind ik.
ReplyDeletesuper stofje! en amai, hier bij ons zijn de schatten van het groot huisvuil niet zo mooi hoor!!
ReplyDeletehaha, niemand moet toch weten dat dat chineesjes zijn. Supermooi stofje! benieuwd wat je er van gaat maken. en ik geloof dat ik of de buren moet aanzetten tot het op straat zetten van zulke mooie 'rommel' of ik moet naar Korea verhuizen, super stoel.
ReplyDeleteHeel leuk stofje. Benieuwd naar het resultaat.
ReplyDeleteLeuk stofje!
ReplyDeleteZeker geen miskoop, daar ga je iets heel moois van maken!
ReplyDeletehihihi
ReplyDeleteLeuke stoel en geweldig stofje!!! Hoef je helemaal niet Chinees/Japans/koreaans voor te zijn om dat te dragen!
ReplyDelete