en blijven ademen.
De kasten zijn praktisch leeg, veel is al ingepakt. Wat mee moet in de koffers, want daaruit leven we de komende maanden, ligt ook reeds klaar. De diepvries werd leeggegeten, de inhoud van de drankkast weggedronken, de goodies uit de voorraadkast en de Belgische tijdschriften werden onder vrienden verdeeld, evenals de inhoud van de frigo. De (shittyikzaldiezekernietmissen) wasmachine draaide de laatste was.
We zijn er bijna klaar voor.
Vaarwel naaimachine, vaarwel overlock. Het deed toch even pijn. Hopelijk heeft de vriendin er evenveel plezier van als ik had!
Klaar voor het volgende avontuur! Nog een laatste kimchi'ke??
ReplyDeleteIk zie dat jullie het jaar van het paard ook goed hebben ingezet in Bali...
Veel plezier alvast in Italië! Groetjes J&T (en 't kleintje, dat ondertussen al kan kruipen...)
Dat is toch wel raar zeg. Jullie verhuizen niet naar een paar straten verder, maar een halve bol verder. Of moet ik zeggen dichter! Joepie!
ReplyDeleteAaiii........ dat doet pijn je naaimachine en locker achter te laten.
ReplyDeleteSucces met verhuizen, en welkom terug in Europa!
Lieve Joke en Maarten ,
ReplyDeleteIk heb compassie met jullie ! Scheiden doet lijden . Adieu (of wie weet tot weerziens )Zuid- Korea, Adieu Seoel, Vooral adieu aan de vrienden, kennissen , de mensen waarmee je drie jaar samen hebt geleefd en dat is niet zomaar van "inpakken en wegwezen" . Enfin op naar la bella Italia en Torino ...
Courage
Slik. Dat is nogal een verhuis zeg. Hopelijk stellen jullie het even goed in Italië!
ReplyDeleteEnne, de machines mee verhuizen was geen optie?
Blijven ademen dat vooral. De rest komt allemaal wel goed. Nu op mijn blogje het jurkje dat ik gemaakt heb van je stofje (vogeltjes). Nog veel succes in Italië. Was het geen optie een container vol te laden met stofjes.....
ReplyDeletegr Ria
Wanneer horen we hoe het gaat in Italie?! Je liet je naaimachines achter, hopelijk toch niet ook je computer :) Tot hoors
ReplyDelete