Een laat geboortegeschenk.

Een jaar na zijn geboortedag.
Shame on us. Of liever: shame on me.

Uit het befaamde poppenboek maakte ik een pop. Althans, ik probeerde.
Emile zou vast en zeker al drie jaar geweest zijn tegen dat ik klaar had gehad.
Die poppen zijn niet echt mijn ding, laat ons het daarop houden.

In het mandje dus geen pop maar wel een set stempels:

Een slab:

En een groot en zacht deken, dat ook kan dienen als autospeelmat. Ik ging tevergeefs op zoek naar leuke speelgoedauto`s. Onvindbaar in Seoul. 

 

Ook de ouders vergaten we niet. Ze zeiden ons ooit dat ze de Australische Tim Tam`s zo lekker vonden. Die vlogen dan ook ons boodschappenmandje in.